TROTS

Ik ben best wel trots en wil het even delen.   Deze maand staat er een artikel in de Quilt en Zo over mijn candlewicken.   Simone ( http://www.soedidee.nl/ )  had het balletje aan het rollen gezet, en van het een kwam het ander.   Mijn spulllen werden opgestuurd naar Duitsland voor de foto's, en dat was reuze spannend, want je bent toch bang dat het verloren zou gaan in de post.   Gelukkig ging alles goed en ben ik ontzettend blij met het resultaat in dit mooie blad.   Het commentaar van onze jongens was 'dat mama dit nog mag beleven', en eigenlijk hebben ze een beetje gelijk.

My friends that know me, know that it is very difficult for me to blow my own trumpet, but for once I have no option, because I am very proud with the article which was published in this months magazine 'Quilt en Zo', about my candlewicking.   I learned this technique in South Africa many years ago, and could never have dreamt at the time that I would be teaching candlewicking in The Netherlands. 

NIET STIL GEZETEN

Wat gaat de tijd toch snel.   Alweer 2 maanden om, en er is veel gebeurd. Maar mijn handen hebben niet stil gestaan.   Op de dag, als er tijd is, lekker achter de naaimachine in 'mijn' kamertje, en 's avonds borduren.   In het December nummer van Borduurblad, stond een hele serie Biscornu's.   Ik ben gek op die scheven speldenkussentjes, en wilde er zeker mee aan de slag.   Maar, de een was nog mooier dan de ander, dus welke moest ik kiezen?   Best moeilijk.   Maar waarom moeilijk doen, als het ook makkelijk kan?   Het eind resultaat, ik heb ze allemaal gemaakt.   En wat ben ik trots.
Ook ben ik bezig met de 'Replica Quilt', waarvan wij de patronen bij de Bee in Lochem (Rietje van Slagmaat) mochten ontvangen.   Eerst had ik er eigenlijk niet zoveel belang bij, maar toen ik in mijn lapjes doos keek met allen overgebleven stofjes van de Civil War blokken, was ik om.   Met veel passen en meten, kon ik eigenlijk allen blokjes voor deze quilt uit de restjes knippen.   Dit vind ik echt kikken.   Geen aanschaf van nieuwe stofjes.   Alleen voor de driekhoeken moesten er nieuwe stofjes gekocht worden, want het moet toch wel een beetje een geheel worden.
Onze oudste kleinzoon (Dirk) kwam van de week nog een paar dagjes logeren, en dat is altijd een feest.   Wij zijn een dagje met hem naar Duitsland geweest.   Een tijdje geleden had ik hem een nieuwe broek beloofd, en voor zoiets maak je er een dagje van.   Het was een gezellige dag, alleen jammer dat het zo verschikkelijk koud was.   Warme chocolade melk en een heerlijk kop koffie doet dan wonderen.
Ik verheug me nu al op het fijt dat onze jongste twee kleinzoons over 2 weken komen logeren.   Ze wonen in Brabandt, dus vallen de vakanties net even anders.

Time surely flies.   Lots of thing happened here in Ommen, but I still found the time to be creative, which was'nt always easy.
In the December issue of 'Borduurblad' I found a whole series of Biscornu's.   I am crazy about these lovely pincushions, and found it hard to make a choice, so decided to make them all.   A time consuming business, but they all turned out super, and I am really chuffed with the result.
Now and then I go to Lochem (Rietje van Slagmaat) where, some time ago,  they started with a 'Replica Quilt'.   At first I was'nt very enthousiastic, but when I discovered all the leftover pieces of fabric from the Civil War project, my decision was quickly made.   A way to make good use of all these leftovers.   I only had to buy fabric for the large triangles, to give it an uniform look.
Last week our eldest grandson Dirk spend a few days with us.   Sometime ago I promised him a pair of new jeans, so this was a good opportunity to spend a day in Germany.   Pity about the weather, as it was freezing cold, which made a cup of coffee and hot chocolate very welcome.   We had a super day.
In two weeks time our two youngest grandsons will spend some time with us, about which I am very excited.   We are really blessed with all these little boys who love coming for sleepovers.  

14 JAAR GELEDEN

Op mijn leeftijd denk ik dikwijls terug aan het verleden.   Leuke herinneringen, beetje nostalgie en soms met een beetje weemoed.   Heb ik het allemaal wel goed gedaan?   Exact 14 jaar geleden kwamen wij voor goed in Nederland aan, en mocht ik voor de eerste keer onze kleinzoon Dirk van 6 weken in mijn armen sluiten.   Het was echt.......in voelde mij meteen oma.   Wat is er veel gebeurd in de afgelopen 14 jaar.   Na 45 jaar in ZA te hebben gewoond, was het een hele aanpassing, om over het WEER maar niet te praten.   Ik liep overal tegenaan, maar hield steeds één ding voor ogen, wij waren terug gekomen voor de kinderen, die inmiddels al een aantal jaren in Nederland gesettled waren.   Onze terugkomst werd beloond met nog 4 gezonde kleinzoons, en wat zijn wij dankbaar.   Wat hadden wij veel gemist als wij nog in ZA hadden gewoond.   Inmiddels kan ik mijn ei kwijt met handwerken, en natuurlijk niet te vergeten de logeerpartijen van onze kleinzoons.   Daar word alles voor aan de kant geschoven.   Ik wil van ze genieten.   Ook mag ik het verstelwerk voor de jongetjes doen.   Ik heb ze nooit geteld, maar in de loop de jaren heb ik heel wat knieen in broeken gezet.   Tegenwoordig is het niet meer zo moeilijk omdat de broeken groter worden, en ik er helemaal de slag van te pakken heb.

At our age one often thinks back in the past.   Sometimes a little nostalgic, and sometimes a little tearfull.   There are so many memories.   I often doubt myself, was I a good mom and wife?   The granny part I don't doubt with a lifelong experience one learns a lot.  Today, exactly 14 years ago we arrived in Holland, and for the first time I could hold my 6 week old grandson (Dirk).   Immediately I knew, I was born to be a granny.   We were blessed with 4 more healthy grandsons, so we count our blessings.   At least it made the effort of our return worthwhile.   I must admit that in the beginning it was a real culture shock, and I am not mentioning the weather.   I am happy to say that I can totally get absorbed in my handwork, but my grandsons always take first priority.   I became quite an expert in repairing jeans.   Knees to be more specific.   I did'nt keep count, but over the years there have been many.   These days it is easier, as the jeans are getting bigger, and I became a real fundy.

Uiteindelijk weer een berichtje

Ik had het zo druk met handwerken dat ik helemaal was vergeten dat er ook nog iets op mijn blog geschreven moest worden, totdat ik vanmorgen eraan herinnerdt werd door mijn handwerk vriendinnetje Silvia.   Wat voelden ik me schuldig, maar toch blij met de boodschap.   Gelukkig had ik was artikelen uit mijn winkeltje verkocht, dus kon ik dit ook weer aanvullen.   Het patroon van het uiltje kreeg ik ook van een handwerk vriendinnetje Simone, en werd zo enthousiast dat ik er meteen 3 heb gemaakt.   Leuk werkje, en weer eens wat anders.

I was so busy being creative, that I completely forgot that I had to write on my blog regularly, until I was reminded by mail by one of my Bee friends Silvia.   As I felt rather quilty, I got stuck in immediately, and here are some of the results.   I sold a couple of articles from my webshop, so was also able to place a couple of new articles.   The patterns concerning the owl were mailed to me by my Bee friend Simone, and I got so enthousiastic that I immediately made three.   Nothing in small quantities at this side of the equator.

Een paar weken geleden was ik opeens in een kruissteek bui.   Heerlijk weer mijn oude hobby opgepakt, maar oh dat getel, zeker als manlief televisie zit te kijken.   Maar het in me toch gelukt, en ik ben blij met het resultaat.

A couple of weeks ago I was infected with the cross stitch bug, something I used to do a lot of years ago (in my younger days).   I enjoyed making all sorts of articles but the counting of the stitches was quite a chore with DH watching television.   Never mind, sometimes one has to make sacrifices, and I am happy with the result.

Om de week ga ik op een vrijdagochted naar Lochem (Rietje van Slagmaat).   Het is altijd een gezellige boel, en ik leer er erg veel, wat een fijne bijkomstigheid is.   Er is eigenlijk elke week een nieuw project, maar daar kom ik niet aan toe.   Ik vond het wel leuk om de poppendekentjes te maken, dus daar heb ik wel aan meegedaan.   Op de bovenste foto heb ik drie dezelfde dekentjes gemaakt, maar telkens met andere stofjes.   Wat zien ze er dan toch heel anders uit!

Every second week I go to Lochem.   Quite a drive from my house, but well worth the effort.   They almost start a new project every week.........but time is my problem.   I liked the dolly blankets as they are small projects and I can almost make one in an afternoon.    The top foto shows the same blanket, made with different fabrics.   Is'nt it amazing how different they look?

Ik had al een tijdje een leuke stitchery in de kast liggen waar ik toch maar eens aan moest beginnen, en nu is hij af.   Weer iets van mijn 'to do' lijst af.   Ik heb altijd het idee dat als ik één artikel af heb, er weer tien bijkomen.    Ook maakte ik deze leuke speldenkussentjes.   Beide hetzelfde patroon, maar anders in elkaar gezet.    Als er weer plaats is in mijn winkeltje worden deze artikelen allemaal te koop aangeboden.

For sometime I had the itch to make this stitchery, it was at the bottom of my 'to do' box.   I am excited with the result.   It seems to me, that everytime I finish an articles, there are about ten moren entering my 'to do' box.    How is it that I can never find the bottom of this box?   For the pincushions I used the same patterns twice but put the pieces together in a different way.
Eventually all the articles will appear in my webshop, but I first have to be patient for more space.

Laatste nieuws

De reacties op mijn winkeltje en Blog waren overweldigend.  Heel erg bedankt aan iedereen.   Er waren ook handwerkvriendinnen die meteen een leuk stukje plaatste op hun blog, en dat deed me goed.
Ik wil even een leuke anekdote met jullie delen.   Wij hebben 5 kleinzoons, en bij mij gebeurd niets in het klein, dus één van mijn eerste projecten was een quilt maken voor elk van de jongentjes met Afrika dieren erop gemaakt met de paperpiecing methode.   Nadat allen blokken af waren, puzzelen om er een leuk geheel van te maken, dus een heel karwei, zodat er toch verschil in de quilt kwam.   Eric vond de quilt prachtig, maar 'het briefje' achterop de quilt had hij er af gehaald, want dat vond hij maar niks.   Ik vertelde hem dat het een 'speciaal' briefje was voor hem.......voor later......een leuke herinnering.   Hij zei dat hij wel wist dat het voor hem was en dat hij ook wel wist dat ik het voor hem had gemaakt, dus bleef het briefje overbodig.  Hij had het wel bewaard in het laadje van zijn nachtkastje, en dat was voor hem voldoende.  

The response was overwhelming after I launched mij Blog and web shop.   Thank you all so much, I appreciate it.  
A story which I would like to share with you all.   We have 5 grandsons.   When I start a project, it is never in moderation.   So one of the first patchwork project I tackled was a quilt for each of my grandsons with African animals done in paperpiecing.   After I made the blocks, it was quite a puzzle to make them into a quilt, but I wanted them all to look different, and with succes.   Eric was very chuffed with his quilt, but 'the letter', (label) which I had sewn at the back of the quilt did'nt meet his approval.   I explained that this is how it is done, and that I had made this specific quilt especially for him.   His response......he knew is was his quilt, and he would never forget that 'oma' had made it for him.   However, I tried to convince him that the label should be sewn back on the quilt, but without succes.   He would rather keep the label in the drawer in his bedside table.

We zijn in de "lucht"

Uiteindelijk is mijn  website in de lucht. Ga snel even kijken: http://www.dinipastudio.nl/
De webwinkel is nu ook gevuld. Je komt er via de website.

Nieuwe Wbsite

Er word op dit moment hard gewerkt aan mijn  nieuwe website en webwinkel. Ik verwacht dat hij komende week de lucht ingaat. ga dan gouw kijken. Het adres is www.dinipastudio.nl

groetjes
Wil